پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند :
« کُلُّ بدعةٍ ضلالة و کُلُّ ضلالةٍ سَبیلُها إلی النّار »
« هر بدعتی، گمراهی است و هر گمراهی، راهش به سوی دوزخ و آتش است »
(وسائل الشیعة ج6 ص511 / بحارالانوار ج2 ص263)
انحرافات اقطاب صوفیه
سجده بر قطب
نقد و بررسی :
در شریعت مبین اسلام جایز نیست کسی به غیر از خداوند متعال سجده کند و تنها کسی که شایسته سجده کردن می باشد خداوند متعال است. ( اما متأسفانه اقطاب صوفیه که خود را قطب العارفین خوانده و برای خود ولایت مطلقه الهی تراشیده و تنها راه رسیدن به خدا را در وجود خود معرفی می کنند، آنقدر به انحراف رفته اند که برای خود مقام عبودیت دست و پا کرده و صوفیان را موظف به سجده کردن بر خود کرده اند. (البته این نوع مقام تراشی ها در تصوف سابقه ای طولانی دارد چراکه سران صوفیه مقامات بالایی را برای خود تراشیده اند که حتی پیامبران و امامان معصوم چنین ادعاهایی نکرده اند، برای پی بردن به این مقام تراشی ها می توانید به آثار محی الدین عربی و مولوی و همچنین تذکرة الاولیاء عطار نیشابوری مراجعه نمائید)
هیچ یک از پیامبران الهی و امامان معصوم به خود اجازه نمی دادند که دوستداران و پیروان آنها بر آنها سجده کنند و آنها را همچون خداوند بپندارند، بلکه همیشه خود را بنده ای از بندگان خداوند می خواندند. (مثلا در تشهد نماز می خوانیم که : « اشهد ان محمدا عبده و رسوله » و یا در نامه های حضرت علی علیه السلام در نهج البلاغه به وضوح مشاهده می کنیم که حضرت خود را بنده خدا معرفی می نمودند).
دست بوسی (صفا)
یکی دیگر از بدعتها و انحرافات سران صوفیه دست بوسی می باشد.
در این عکس مشاهده می کنید که آقای یوسف مردانی یکی از مشایخ طریقت صوفیه گنابادیه که جانشین آقای تابنده قطب فرقه گنابادیه است، به دست بوسی با دختری جوان پرداخته.
نقد و بررسی :
مقدمتا باید گفت که این نوع آداب و رسوم صوفیه، از بدعت های آشکار صوفیان به شمار می رود و هیچ شکی نیست در اینکه این نوع مسائل از انحرافاتی است که در دین مبین اسلام وارد کرده اند.
اما نکته قابل توجهی که در این مسئله باید مطرح شود این است که متأسفانه سران صوفیه برخلاف ادعاهایی که می کنند مبنی بر واسطه بودنشان بین خلق و خدا، به شریعت پایبند نیستند و به هیچ وجه خود را در چهارچوب شرع نمی بینند چراکه قبلا اشاره شد که اقطاب صوفیه خود را بی نیاز از شرع می دانند و در عمل به دستورات الهی، بی قید و بند و آزادند و از هرگونه عمل کردن به دستورات شریعت بریء و بی نیاز هستند، لذا در مورد خود معتقدند که می توانند گناه کنند. محی الدین بن عربی می گوید : (ترک الذنب ذنب) و به همین دلیل است که برای خود اختیاراتی مغایر با شرع قائلند.
باید گفت که سیره عملی پیشوایان الهی بر خلاف سیره اقطاب صوفیه است چراکه پیشوایان الهی تا آخرین لحظه عمر خود معصوم از هر گونه گناه و خطا و اشتباه بودند چه عمدا و چه سهوا. و پیروان خود را ملزم به ترک گناه می کردند.
پابوسی
نقد و بررسی :
این هم، همانند دیگر انحرافاتی که در دین وارد کردند ......
نویسنده سرباز اسلام در سه شنبه 87/9/5 و ساعت 7:46 عصر | دیدگاه دیگران()
