دیدگاه شیخ مفید قدّس سرّه

شخصیت بزرگ جهان تشیع، شیخ مفید، ضمن بحث درباره صوفیه و غلات، در مورد حلّاجیه که از اصحاب تصوف اند چنین می فرمایند :

« و ایشان اصحاب اباحه و قائل شدن به حلول هستند و حلاج (سید بن منصور حلاج) مخصوص به اظهار تشیع و اگر چه ظاهر امرش تصوف بود و از جماعت حلاجیه قومی اند مُلحد و زندیق، و به وهم می اندازند که ایشان تقویت می کنند هر گروهی را به دین ایشان و ادّعا می نمایند از برای حلاج، باطل هایی چند را و جاری می باشند در این باب مجرای مجوس و ادعا نمودن ایشان از برای زردشت معجزات را و جاری اند مجرای نصاری نزدیکترند به سوی عمل نمودن به عبادات از ایشان، و ایشان دورترند از شریعتها و عمل نمودن به آنها از نصاری و مجوس ».

(حواشی شیخ مفید بر اعتقادات صدوق، ص121 و 122)

همانطور که می بینید این عالم بزرگوار به چند نکته دقیق اشاره فرمودند : یکی اینکه حلاجیه (که در حال حاضر، طرفداران وی مخصوصا فرقه گنابادیه و دیگر فرق صوفیه به شمار می روند) را مورد طعن قرار داده و مذمت کرده است. دیگر اینکه همانند آنچه در روایات ذکر شده که صوفیه مجوس و نصاری این امت اند، این عالم بزرگوار هم به این نکته التفات نموده که خود این مطلب، تایید و صحّه گذاشتن بر روایات مذمت صوفیه می باشد.

 نویسنده سرباز اسلام در شنبه 88/5/17 و ساعت 9:49 عصر | دیدگاه دیگران()

گفتار فراوانی از علمای بزرگ شیعه در مذمت فرقه های مختلف تصوف نقل شده است، که ذکر همه آن سخنان در حوصله یک فصل نمی گنجد ونیازمند تالیف کتابی مستقل در این زمینه است ولی از آنجایی که خود سران صوفیه به زعم خویش، علمای بزرگ شیعه را صوفی معرفی نموده اند و بخصوص در این زمان نیز کوشیده اند که رهبر فقید انقلاب حضرت آیت الله خامنه ای _حفظه الله_ را هم صوفی مسلک معرفی نمایند، _چنانکه در مقاله آقای قانعی راد این مطلب منعکس و نسخه ای از آن مقاله در نزد حقیر موجود است_ بنابراین ما هم بر آنیم که از قول افرادی که صوفیه آنان را از خود می دانند، بطلان طریقت صوفیه را متذکر شویم.

مطالعه در نوشتار صوفیه، حاکی از این است که آنان بزرگانی از قبیل : « مقدس اردبیلی »، « ابن فهد حلّی »، « شهید اول »، « شهید ثانی »، « شیخ بهایی »، « مجلسی اول »، « علامه بحرالعلوم »، شیخ مرتضی انصاری »، « ملاصدرا »، « فیض کاشانی »، « آیت الله العظمی مرعشی نجفی » و « امام خمینی ره » را جز صوفیه می دانند و بالاتر از علمای شیعه حضرت رسول اکرم _صلی الله علیه و آله_ را هم صوفی دانسته و او را سرسپرده جناب ابوطالب _علیه السلام_ معرفی نموده و حضرت ابوطالب را قطب پیغمبر معرفی نموده اند که (که این مطلب را در منبع ذیل می توانید بیابید) :

(دیدگاه رضاعلیشاه به نقل از کتاب مناظرات و مکاتبات، سخنرانی دکتر یوسف مردانی - سلسله اجازه، ص304 به نقل از کتاب یادنامه صالح _ صالحیه، حقیقة 256) و (صالحیه، ص200 و 201، حقیقت 255، چاپ سوم، فروردین 1351)

دیدگاه علامه مجلسی قدّس سرّه

متاسفانه به علت تهمت هایی که فرقه صوفیه گنابادیه به علمای شیعه زده است لازم به ذکر است که حقیقت امر روشن شود که ایا واقعا علمای شیعه صوفی بوده اند یا خیر؟

یکی از اتهاماتی که از سوی فرقه گنابادیه به علمای شیعه شده، صوفی قلمداد کردن علامه مجلسی رحمه الله می باشد چنانکه در در صفحه 11 بیانیه یوسف مردانی نماینده قطب فعلی فرقه گنابادیه مشاهده می شود که در آن جمله ای آورده شده و سعی شده از آن جمله، دفاعیه ای برای فرقه خود قلمداد کنند.

اما حقیقت امر چیست؟

علامه مجلسی در کتاب خود بر ضد صوفیه این چنین می نویسد :

« و گروهی از اهل زمان ما، بدعتها را برای خود دین اخذ کرده، خدا را با این بدعتها می پرستیدند و آن را «( تصوف )» نام نهاده اند. اینها رهبانیت را عبادت می شمارند، در حالیکه رسول اکرم صلی الله علیه و آله از آن نهی فرموده، به تزویج و معاشرت با مردم امر کرده، به حضور در اجتماعات و شرکت در مجالس مومنان فرمان داده، به هدایت مردم، تعلیم و تعلم احکام دین، تشییع جنازه، عیادت بیماران، دیدار با مومنان، تلاش در حوائج مردم، امر به معروف و نهی از منکر، اقامه حدود و نشر احکام الهی دستور اکید داده است، در حالیکه آن عزلت و رهبانیت، که اختراع کرده اند با همه اینها منافات دارد و مستلزم ترک همه فرائض و سنن الهی است، آنها به جای عبادت اسلامی یک سلسله عبادتهای بی اساس را که اختراع کرده اند، که یکی از آنها « ذکر خفی » است که عمل خاصّی به شکل خاصی است، که هیچ دستوری از صاحب شریعت به آن (انجام آن) نرسیده و در هیچ حدیث و روایتی از آن یاد نشده، و در هیچ کتابی از آن سخنی به میان نیامده است، چنین عملی به طور یقین بدعت و حرام است و هیچ شکّ و تردیدی در آن نیست، چنانکه رسول اکرم _صلی الله علیه و آله_ فرمودند : « کلّ بدعة ضلالة، و کلّ ضلالة سبیلها إلی النّار »(بحارالانوار 74/203) هر بدعتی گمراهی است و هر گمراهی ای مسیرش به سوی آتش است.

یکی دیگر از عبادتهای اختراعی آنها « ذکر جلیّ » است، که اشعاری را به سبک غنا می خوانند و همانند الاغ فریاد بر می آورند، و خدا را با سوت کشیدن و کف زدن _که اشاره به آیه 35 سوره انفال می باشد_ عبادت می کنند و عبادت را به همین ذکر جلی و ذکر خفی منحصر می سازند، دیگر سنتها و عبادت ها را ترک می کنند و از نماز واجب به نوک زدنی چون نوک زدن کلاغ بسنده می کنند و اگر از علماء نمی ترسیدند آن را هم از ریشه، ترک می کردند.

این از خدا بی خبران، که لعنت خدا بر آنها باد، به این بدعتها اکتفا نکرده، به « وحدت وجود » قائل هستند (در معنای معروفی که از آن قصد می کنند)، آنطور که از بزرگانشان در عصر ما شنیده می شود، کفر به خداوند عظیم است.

از دیگر لغزش های آنها اعتقاد به « جبر »، « سقوط تکلیف »، و دیگر عقاید پوچ و فاسدشان می باشد.

ای برادران ایمانی! از اینها بپرهیزید، تا دین و ایمانتان سالم بماند، از وسوسه های این شیاطین بر حذر باشید، گول نیرنگ ها و ظواهر فریبنده آنها را نخورید، که این کارهای تصنّعی را برای فریب دادن نادانها انجام می دهند ... ».

(اعتقادات علامه مجلسی، ص17-15 ، ترجمه علی اکبر مهدی پور ، چاپ موسسه انتشارات رسالت قم) و (رساله سیر و سلوک مسالک الشریعه فی عقاید الدینیة ، علامه مجلسی ، ترجمه عرب باغی ، ص15-17 چاپ انتشارات اوج تهران)

 نویسنده سرباز اسلام در پنج شنبه 88/5/15 و ساعت 10:32 عصر | دیدگاه دیگران()

 بدیهی است که این کتاب تالیف عالم جلیل القدر و بزرگ شیعه، مقدس اردبیلی _ اعلی الله مقامه الشریف_ می باشد اما به دلیل اینکه سران فرقه های گوناگون صوفیه به طور قطع نتوانسته اند مراتب زهد و تقوا و درجات علمی و معنوی مقدس اردبیلی _قدس سره_ را انکار نمایند و آن بزرگوار نیز در مذمت و لعن صوفیه، روایات و مطالب فراوانی در حدیقة الشیعه آورده است. به عنوان نمونه در آنجا که می نویسد :

« پس بدانکه صوفیه قاطبتا از مخالفین ائمه معصومین _علیهم السلام_ هستند و از امام معصوم، حدیث بسیار در طعن ایشان منقول است و ... و اکثر ائمه معصومین _علیهم السلام_، بلکه رسول، حضرت ربّ العالمین _صلی الله علیه و آله_ نیز، این طایفه را لعنت کرده اند و از لعنت کردن خدا و لعنت کردن ملائکه بر ایشانف خبر داده اند، لکن بعضی از آنها دعوی علم کرده اند و از آن بی خبر بوده اند که راضی به این طریقه شدند و جمعی تقیه نام کرده، آن را پنهان داشتند و جماعتی میل به دنیا کرده، در إخفای آن کوشیده اند، بلکه بعضی آن طریقه مذمومه را دانسته (شناخته)، امّا جهت دنیا و نفع دنیا، در پیش گرفته اند »

(حدیقة الشیعه، مقدس اردبیلی، ص 563، چاپ انتشارات معارف اسلامی تهران، و یا انتشارات علمیه اسلامیه)

لذا صوفیان سعی نموده اند تا انتساب این کتاب را به مقدس اردبیلی نفی نمایند، چنانکه معصوم علیشاه شیرازی، چنین مدعی است که : « بر حسب تحقیق، این کتاب از مقدس نیست لوجوه العدیده »

(طرائق الحقایق، ج1/ص186)

اما حقیقت مطلب چیست؟...

در پاسخ افرادی همانند معصوم علیشاه شیرازی می گوییم :

عده کثیری از علمای شیعه، کتاب حدیقة الشیعة را از آثار مرحوم مقدس اردبیلی می دانند و ما برای نمونه به ذکر نام عده ای از آنان اکتفا می نماییم زیرا برای عقلا، اشاره کافی است :

الف) دیدگاه شیخ حر عاملی _قدس سره_ در مورد حدیقة الشیعه

ایشان می فرماید : « المولی الاجل الاکمل احمد بن محمد الاردبیلی، کان عالما، فاضلا، مدققا، عابدا، ثقة، ورعا، عظیم الشأن، جلیل القدر، معاصرا لشیخنا البهائیّ، له کتب منها ک شرح الارشاد الکبیر لم یتمّ و تفسیر آیات الاحکام و حدیقة الشیعه و غیر ذلک »

(أمل الآمل،ج2/ص23 چاپ دارالکتاب اسلامی قم)

ب) دیدگاه آیت الله خویی _قدس سره_ در مورد حدیقة الشیعه

ایشان در اثر ارزشمند خود در رجال، کتاب حدیقة الشیعة را از مرحوم مقدس اردبیلی دانسته است و به کتاب تذکرة المتبحرین شیخ حر عاملی استناد نموده و عین عبارت شیخ حر عاملی را ذکر نموده است.

(معجم رجال الحدیث، ج2 ص225 چاپ بیروت)

ج) دیدگاه حاج آقا بزرگ تهرانی _قدس سره_ در مورد حدیقة الشیعه

حاج اقا بزرگ تهرانی در مورد این کتاب و نسبت ان به مقدس اردبیلی چنین می نویسد : « حدیقة الشیعة فارسی فی إثبات النبوة الخاصة و الإمامة فی المجلدین، قد طبع المجلد للثانی منه فی الامامة فی بدو سلطنة ناصرالدین شاه (1265) و مرة الثانیة فی (1279) فیه اثبات امامة امیر المومنین علیه السلام و فضائله و مناقبه و اثبات امامة سائر الائمة الطاهرین _علیهم السلام_ نسخة منه عند سید ابی القاسم اصفهانی فی النجف تاریخ کتابها (1078) صرح الکتاب بأنه من تألیف المولی المقدس الورع الزاهد المولی، احمد بن محمد الاردبیلی المتوفی (993) کما صرح به فی « أمل الآمل » و « الّلولوة » و « البلغة » و غیرها أیضا، و صرح المصنف نفسه باسمه فی أواخر ذکره لفرق الصوفیه عند مشاهدته زیارة أهل اصفهان لقبر الفتوح العجلی و قد نقل فیه عن سائر تصانیفه کما عین مواضعها شیخنا فی « خاتمة المستدرک ص396 » و مع ذلک الوضوح لا وجه لإنکار العارف المعاصر فی « طرائق الحقائق » کونه تألیف المقدس الاردبیلی بإدّعاء أن المقدس نفسه کان من الصوفیه فلا یکتب فی ذمّهم مثل هذا الکتاب »

(الذریعة إلی تصانیف الشیعه، ج6 ص385، چاپ دار الأضواء بیروت)

د) دیدگاه محدث قمی _قدس سره_ در مورد حدیقة الشیعه

وی در مورد مقدس اردبیلی چنین می نویسد : « مولای بزرگوار، عالم ربّانی و محقق فقیه صمدانی، مولای ما احمد بن محمد اردبیلی نجفی، حال او در وثاقت و جلالت و فضل و نبالت و زهد و دیانت و پارسائی و امانت، مشهورتر از این است که قلم آن را نگاشته و یا رقم بیان کند، عالمی متکلّم و فقیهی عظیم الشأن و جلیل القدر و رفیع المنزله، اورع اهل زمان و اعبد و اتقای آنان بوده و کافی است در این مطلب آنچه علامه مجلسی رحمة الله علیه گوید : و محقق اردبیلی در ورع و تقوا و زهد و فضل به نهایت مقام رسیده و در میان متقدّمین و متأخرین، مانند آن شنیده نشده، جمع کرده، خداوند میان او و میان ائمه طاهرین _علیهم السلام_ را ..... برای آن بزرگوار، تصنیفات خوبی است که از آنها است : 1. آیات الاحکام    2. مجمع البرهان شرح بر ارشاد    3. حدیقة الشیعة »

(مشاهیر دانشمندان اسلام، ج4 ص242 و 243، چاپ انتشارات کتابفروشی اسلامیه تهران)

ه) دیدگاه میرزا محمد تنکابنی _قدس سره_ در مورد حدیقة الشیعه

ایشان می نویسد : « احمد بن محمد اردبیلی مشهور به مقدس اردبیلی و معروف به محقق اردبیلی، از مشاهیر جهابذه محققین از فضلاء روزگار و از صنادید مدققین فضلاء اعصار و از معاریف مقدسین و متورعین احبار و اخبار است ... و از جمله تألیفات او کتاب حدیقة الشیعة است و بعضی که آن کتاب از مقدس نیست و این سخن را نسبت به علامه مجلسی داده اند و این غلط است و انکار مجلسی معلوم نگردیده و جمعی بسیار از اعیان علماء، شهادت بر آن داده اند که این کتاب از مقدس اردبیلی است مانند صاحب حدائق و شیخ عبدالله بن صالح و شیخ سلیمان بن عبدالله مأخوزی و غیر ایشان و از جمله تألیفات او حاشیه بر شرح مختصر اصول عضدی است، فی الحقیقة محقق و مدقق بوده و در هر مسئله بدیهیة تشکیک کرده، رحمه الله تعالی »

(قصص العلماء تنکابنی، ص 342 و 346، چاپ کتابفروشی علمیه اسلامیه تهران)

و) دیدگاه محدث نوری _قدس سره_ در مورد حدیقة الشیعه

ایشان در کتاب خود این چنین می نگارد : « چون صوفیه زشتی ها و مفاسد خود را در این کتاب (حدیقة الشیعة) خواندند و مقام و عظمت مولف را نزد جامعه دیدند، نتوانستند برای مقدس اردبیلی حرفی بسازند، از همین رو، نسبت کتاب را به ایشان منکر شدند ...

و در ادامه می گوید : « حدیقه از خود مقدس اردبیلی است »

(صوفی و صوفیگری، ج2، ص1005 – مستدرک الوسائل «رحلی» ،جلد3، ص393)

ز) دیدگاه علامه ممقانی _قدس سره_ در مورد حدیقة الشیعه

ایشان در کتاب خود تصریح می نماید : « کتاب حدیقة الشیعه از مقدس اردبیلی است »

(تنقیح المقال، جلد1، ص80)

ح) دیدگاه ملاّ محمد طاهر قمّی _قدی سره_ در مورد حدیقة الشیعة

ایشان که از علمای معاصر مقدس اردبیلی بوده است، در کتاب « ملاذالاخیار »، حدیقة الشیعه را از تالیفات مقدس اردبیلی دانسته است.

(حقیقة العرفان، ص47)

ط) دیدگاه علامه خویی _قدس سره_ در مورد حدیقة الشیعة

ایشان در انتساب کتاب حدیقة الشیعه به مقدس اردبیلی می نویسد : « و منهم وحید العصر فی الزهد و الورع و الامانة، و فرید الدهر فی الفضل و التقدّس و الدیانة، صاحب الملکات القدسیة و الصفات الملکیّة، و مظهر المقامات الزاهرة و الکرامات الباهرة، الواصل الی حضرة ولیّ الرحمن سید الانس و الجان امام العصر و الزمان سلام الله علیه و علی آبائه، العالم العلم الفقیه، المتکلّم الاوحد، مولینا احمد بن محمد ، المعروف بالمقدس الاردبیلی، افاض الله علی تربته انوار رحمته، فقد ذکر فصلا مفصلا فی المجلد الثانی من کتاب حدیقة الشیعة عند ذکر احوال الصادق علیه السلام فی مطاعن الصوفیه و شرح احوالهم و تفصیل فرقهم المختلفة، من اراد الاطّلاع علیها، فلیراجع الیه »

(شرح نهج البلاغه علامه خویی، جلد13، ص383 و 384، چاپ کتابفروشی اسلامیه تهران)

ی) دیدگاه آیت الله حاج شیخ ذبیح الله محلاّتی _قدس سره_ در مورد حدیقة الشیعه

ایشان می نویسد : « مقدس اردبیلی رضوان الله علیه در حدیقة الشیعة به سند صحیح از احمد بن محمد بن ابی نصر بزنطی و اسماعیل بن بزیع از حضرت امام رضا علیه السلام روایت کرده که آن حضرت فرمود ....

(کشف الاشتباه، ص276)

به طور خلاصه می توان اثبات این مطلب را در این منابع جستجو نمود : « شیخ حر عاملی » در کتاب: « امل الآمل »، جلد 2،ص 23 و آیت الله العظمی خوئی در کتاب: « معجم رجال الحدیث » جلد2، ص 225 چاپ بیروت و حاج آقا بزرگ تهرانی در کتاب: « الذرّیعة الی تصانیف الشیعه » جلد 6،ص 385 و محدث قمی در کتاب: « مشاهیر دانشمندان اسلام »، جلد 4، ص 242 ، « ترجمه ی الکنی و الالقاب » و میرزا محمد تنکابنی در کتاب: « قصص العلماء »، ص 342 و محدث نوری در کتاب: « مستدرک الوسایل رحلی » جلد3، ص 393 و علامه ممقانی در کتاب: « تنقیح المقال » جلد 1، ص 80 و علامه محمد طاهر قمی در کتاب: « ملاذالأخیار » و علامه محلاتی در کتاب: « کشف الاشتباه »،ص 276 و علامه خوئی در « شرح نهج البلاغه »، جلد 13، ص386.

بنابراین مسلم و محرز است که کتاب « حدیقة الشیعه » ار تألیفات مقدس اردبیلی است و به قول محدث نوری، « مستدرک الوسایل جلد 3» چون صوفیه، زشتی ها و مفاسد خود را در این کتاب « حدیقة الشیعه » خوانده اند و مقام و عظمت مولف را نزد جامعه دیدند، نتوانستند برای مقدس اردبیلی حرفی بسازند و از همین رو نسبت کتاب را به ایشان منکر شدند.

والسلام علی من اتبع الهدی

برگرفته از تالیف حجة الاسلام محمد مردانی « تحقیقی در تصوف و عرفان »

 نویسنده سرباز اسلام در سه شنبه 88/5/6 و ساعت 10:31 عصر | دیدگاه دیگران()

بسم الله الرحمن الحیم

همه صوفیان و فرقه های صوفیه باید به یک نکته ای توجه داشته باشند و آن اینکه هدف از این وبلاگ نقد انحرافات فرقه های صوفیه است و به هیچ وجه قصد نداریم که صوفیان را با هر فرقه و طریقتی که دارند کافر قلمداد کنیم و یا به آنها جسارت، بی ادبی و یا ناسزا (نعوذبالله) گفته شود بلکه تنها هدف ما شناساندن انحرافات و بدعتها در دین مبین اسلام می باشد . بنابراین از تمام صوفیان خواهشمندیم نقد فرقه های صوفیه را، کافر دانستن صوفیان از سوی شیعه ندانند چراکه از دیدگاه شیعه، همه فرقه های صوفیه کافر نیستند بلکه تنها تعداد کمی از فرقه های صوفیه که کارشان به انکار ضروریات دین رسیده کافر هستند مانند غالیان (غلو کنندگان در مورد ائمه)، یا به عبارتی اهل حق و بعضی دیگر از فرقه ها که کفرشان نزد شیعه محرز می باشد.

نکته دیگر اینکه هدف از این وبلاگ تفرقه بین اقشار مختلف مسلمان نیست بلکه بیان حق و حقیقت اسلام و بیان راه درست از راه نادرست می باشد لذا این وبلاگ به هیچ وجه درصدد اختلاف افکنی بین مسلمانان نمی باشد اما متاسفانه بعضی از فرقه های صوفیه از این مطلب سوء استفاده کرده و نقد صوفیه را به عنوان تفرقه افکنی قلمداد می کنند در حالیکه خود اینها با ایجاد تفرقه و فرقه سازی سعی در به هم زدن وحدت بین صفوف مسلمین دارند و می خواهند انقلاب اسلامی ما (که با زحمت فراوان و مجاهدت علمای بزرگ از جمله امام خمینی ره و فدا شدن جان هزاران تن از جوانان این مرز و بوم به دست ما رسیده و خون هزاران شهید بهای این خاک اسلامی شده) را از بین ببرند و این چیزی جز همان ترفند استعمار و استکبار جهانی نیست.

لازم است در اینجا به فرمایشات مقام معظم رهبری حضرت آیت الله امام خامنه ای (حفظه الله) اشاره داشت تا مسئله روشن شود .

ایشان در فرمایشات خود در جمع مردم کردستان 22/2/1388 فرمودند :

« آن کسانى که میخواهند وحدت ملت ایران را به هم بزنند، کى‏ها هستند؟ بدانید که اینها عوامل دشمنند؛ یا خودشان از متن دشمن دارند حرف میزنند، یا سرانگشت دشمنند؛ برو برگرد ندارد. آن کسى که نداى تفرقه‏ى بین شیعه و سنى را سر میدهد و به بهانه‏ى مذهب، میخواهد وحدت ملى را به هم بزند، چه شیعه باشد و چه سنى، مزدور دشمن است؛ چه بداند، چه نداند. گاهى بعضیها مزدور دشمنند و خودشان نمیدانند. خیلى از این مردم بیچاره‏ى بى‏خبرِ سلفى و وهّابى که بوسیله‏ى دلارهاى نفتى تغذیه میشوند تا بروند در اینجا و آنجا عملهاى تروریستى انجام بدهند - در عراق یکجور، در افغانستان یکجور، در پاکستان یکجور، در نقاط دیگر یکجور - نمیدانند که مزدور دشمنند. آن مرد شیعى هم که میرود به مقدسات اهل سنت اهانت میکند و دشنام میدهد، او هم مزدور دشمن است، ولو نداند که چه میکند. من عرض میکنم: عوامل اصلى دشمنانند. بعضى از این سرانگشتان - هم در بین اهل سنت، هم در بین شیعه - غافلند، نمیدانند و نمیفهمند چکار میکنند؛ نمیدانند براى دشمن دارند کار میکنند.

یا در بیانات خود در جمع علمای اهل سنت و شیعه در کردستان 23/2/1388 بعد از اینکه مسئله وحدت اسلامی و آسیب شناسی آن را در بین صفوف مسلمین بیان کردند، فرمودند :

« هیچ کس نباید خیال کند که اهل بیت پیغمبر مخصوص شیعه و متعلق به شیعیان است بلکه برای همه دنیای اسلام اند. کیست که فاطمه زهرا سلام الله علیها را قبول نداشته باشد؟ کیست که امام حسن و امام حسین علیهما السلام سیدی شباب اهل الجنّة را قبول نداشته باشد؟... »

حقیقت هم همین است . یعنی شیعه اثنی عشری، ائمه اطهار را فقط برای خود نمی داند بلکه همه انسانهای جهان حق دارند سوار بر کشتی نجات اهل بیت پیغمبر علیهم السلام شوند و آنها را پیشوای خود قرار دهند.

این نشان دهنده حکمت فرماشیات این رهبر فرزانه است که بسیار دقیق مسائل را بررسی کرده و به زمانه آشنا و از ترفندهای دشمن آگاهند.

پس منظور ما از نقد انحراف طریقت های مختلف صوفیه این نیست که بخواهیم آنها را کافر قلمداد کرده و آنها را از زمره اسلام خارج و از اهل بیت عصمت و طهارت جدا کنیم بلکه ما می خواهیم برای همه دوستداران اهل بیت چه برادران اهل سنت (هر چهار طایفه مالکی حنفی شافعی حنبلی که محب اهل بیت هستند) و چه دیگر طایفه های اهل سنت که طریقت عرفانی دارند و دوستدار اهل بیت هستند و چه صوفیانی که دم از تشیع می زنند، حقیقت را از انحراف تشخیص بدهیم نه اینکه تفرقه افکنی شود. چراکه نقد علمی با تفرقه افکنی دو چیز جداگانه هستند و کسی نباید نقد را به عنوان تفرقه افکنی و دشمنی فرض کند.

امیر المومنین علی _علیه السلام_در خطبه 127 نهج البلاغه فرمودند : « ایّاکم و الفرقه ..... و من دعا إلی هذا الشعار فاقتلوه ولو کان تحت عمامتی هذا » . یعنی کسی که در میان امّت مسلمان پرچمدار تفرقه افکنی باشد مستحق مرگ است و باید کشته شود هرچند در لباس و زیر عمامه من باشد ». پس مسئله وحدت بین مسلمین یک مسئله مهم است که مسلمانان با هر طایفه و مذهبی که دارند باید جدّی بگیرند و اختلافات مذهبی نباید موجب شود که در بین صفوف مسلمین تفرقه و دشمنی ایجاد شود و موجب تخریب اساس اسلام شود.

در این بهبوهه از زمان دشمن بهترین راهی را که برای تخریب اسلام پیش رو دارد، تفرقه بین مسلمانان (فرقه سازی های گوناگون که تا الآن موارد بسیاری بوده از جمله بهائیت، وهابیت و ...) و ایجاد انحرافات اعتقادی، فرهنگی و اخلاقی است لذا توجه به این مسئله خیلی مهم است.

انشاء الله در آینده پیرامون وحدت اسلامی و ابعاد وسیع وحدت و آسیب شناسی آن بحث خواهیم کرد.

در آخر همه فرقه های صوفیه را به تمسک به طریقه اهل بیت عصمت و طهارت [شیعه اثنی عشری] فرا می خوانم و می خواهم حقیقت را از مکتب وحی که همان مکتب چهارده معصوم _علیهم السلام_ است، فرا گرفته و از فرقه های منحرف (که سعی در تفرقه افکنی بین مسلمین و ایجاد شکاف بین مردم و چهارده معصوم دارند) دوری کنند.

والسلام علی من اتبع الهدی

 نویسنده سرباز اسلام در یکشنبه 88/2/27 و ساعت 9:44 عصر | دیدگاه دیگران()

با سلام

از آنجا که نیاز دیده شد، مبلغین دینی و مبارزان با فرق صوفیه و برای آگاهی عموم حقیقت طلبان برای نقد تصوف و آشنایی به فرق صوفیه، همیشه آماده به خدمت و مبارزه با صوفیه باشند و همچنین آگاهی دادن به دیگران آسان باشد، بر این رو شدیم که برای موبایل، کتاب الکترونیکی نقد صوفیه رو تهیه کنم.

در اینجا 6 کتاب رو برای شما آماده کرده ام و فقط یک نکته رو باید به عرض برسانم و آن اینکه فایلهای دانلود به صورت (Winzip) و در آن فایل جاوا (Java) قرار داشته و آماده برای نصب کردن روی همه گوشی هایی که قابلیت نصب جاوا را دارند، می باشد.

برای نصب آن می توانید از دو روش استفاده کنید :‏

اگر گوشی های سری N بود آنرا بر روی حافظه گوشی خود کپی کرده و از داخل گوشی آن را نصب فرمائید. (این روش در گوشی های سونی اریکسون هم استفاده می شود)

و اگر گوشی هایی قدیمی تر است که با برنامه های مخصوص خود گوشی ها، نرم افزار بر روی آن نصب می شود باز هم از طریق همان برنامه مانند PC Suit در نوکیا نصب صورت می گیرد.

این کتابها تست شده و هیچ مشکلی ندارد ولی اگر باز هم مشکلی بود اطلاع دهید.

دانلود جزوه آموزشی نقد و بررسی تصوف    

لینک اول

لینک دوم

دانود کتاب تصوف در نگاه روایات

لینک اول

لینک دوم

دانلود نظر مراجع در مورد تصوف

لینک اول

لینک دوم

دانلود نظر علمای شیعه در مورد تصوف

لینک اول

لینک دوم

دانلود محاکمه تصوف (اشکالات اساسی)

لینک اول

لینک دوم

دانلود نقد بیانیه یوسف مردانی

لینک اول

لینک دوم

دانلود همه این کتاب ها

لینک اول

لینک دوم

 نویسنده سرباز اسلام در چهارشنبه 88/2/2 و ساعت 5:54 عصر | دیدگاه دیگران()

(ادامه قسمت سوم)

در صفحات آخر نوشته اید: این همه که آیت الله خمینی در وحدت و اتحاد اسلام کوشیدند وتفرقه اندازان را منافق می دانند این گونه تفرقه اندازی و تکه تکه کردن اسلام را چه می توان تعبیر کرد؟؟؟؟

خطاب به نویسنده این مقاله باید عرض نمایم که واقعاً چه کسانی وحدت شکنی می کنند. آیا درست کردن فرقه های گوناگون و تکه تکه نمودن تشیع وحدت شکنی نیست؟

مستر همفر جاسوس انگلیس در کشورهای اسلامی در خاطرات خود ص46 دستور العملی را از وزارت امور خارجه انگلیس در مورد مسلمانان افشا می کند. وی می نویسد: با ترویج حلقه های تصوف ورواج دادن کتابهایی که مردم را به زهد و بی میلی به دنیا فرا می خواند.... می توان مردم را در حالت سرگردانی وعقب ماندگی فرهنگی واقتصادی قرار دارد.

آیا دور نمودن جوانان این مرز و بوم از مسجد، این خانه امن الهی وساختن خانقاه در شهرهای مختلف وحدت شکنی نیست؟ چرا تابعین شما به مساجد نمی آیند؟ قبل از واقعه قم نیز همین رویه را داشتید. شما حتی نماز جماعت را پشت سر علما وروحانیت نمی خوانید. وبرای خود بدعتی بنام مُجاز نماز درست کرده اید که فرزندانتان به مساجد نیایند.

اتفاقاً در همین راستا مستر همفر می نویسد: به بهانه فسق ائمه جماعات و افشاگری از بدیهای ایشان وبا تحریک و تهییج و دشمنی در میان ائمه مساجد ونمازگزاران همراه ایشان با هر وسیله و از هر راهی که ممکن شود باید صفوف نمازهای جماعت را در هم شکست.

(خاطرات مستر همفر ص51)

برادر! به نظر شما تعیین مجاز نماز نمی تواند حداقل کمکی به این فکر باشد.

چرا مثل سایر مسلمین آثار و نوشته هایتان را با بسم الله شروع نمی کنید وجمله مشکوک «هو 121» را می نویسید. (هو 121 می شود هو یا علی که اگر با اعتقاد گفته شود کفر است).

چرا باید صوفیان گنابادی سبیل بلند بگذارند؟ مگر فَرق شما با سایر مسلمین چیست؟

درباره غائله قم نیز باید نکاتی را متذکر شوم: حضور این همه آدم چماق به دست در قم  چه معنائی داشت ؟ وتوسط چه کسانی از شهرهای مختلف کشور جهت درگیری با مردم انقلابی به قم آورده شدند؟ چرا پس از دو روز تحصن درخیابان صفائیه ی قم و مسدود نمودن پیاده روها حاضر به همکاری با نیروی انتظامی ومردم معترض نشدند؟ چرا وقتی به خواهش فرمانده نیروی انتظامی عده ای از صوفیان متحصن سوار بر اتوبوس شده و خواستند شهر را ترک کنند، به یک باره از روی پشت بامها بر سر مردم و نیروی انتظامی آجر، باریدن گرفت؟

برای دیدن عکسهای این غائله به آدرس اینترنتی زیر مراجعه نمایید:soofinews.blogfa.com

شما اگر به قانون پایبند بودید این اتفاق نمی افتاد.

پس از این غائله نیز شبکه ماهواره ای فرقه شما که با مدیریت صوفی گنابادی دکتر آزمایش از اروپا اداره می شود اهانتهای زیادی به مراجع تقلید روا داشته و هر روز نیز مطالبی علیه نظام دارد.

شما می گویید در فرقه شما تبلیغ وجود ندارد. پس این همه وبلاگ و سایت در اینترنت برای چیست؟

میزان اهانت سایتهای شما به مراجع بزرگوار تقلید از رسانه های خارجی بیشتر است..

در آخر نوشتار، شما را به بازگشت به راه اهل بیت علیهم السلام ودوری از ایجاد تفرقهبین امت اسلامی توصیه می کنم و از خداوند می خواهم همه جوانان این مرز و بوم را در پناه اهل بیت عصمت وطهارت (علیهم السلام) از خطر انحراف مصون دارد.

 نویسنده سرباز اسلام در جمعه 87/12/16 و ساعت 5:23 عصر | دیدگاه دیگران()

ادامه قسمت اول

 

امام خمینی (ره) به عنوان یک عارف بزرگ نه تنها از تصوف دفاع نمی کند بلکه در آثار مختلف خود به شدت ایشان را مورد نقد قرار می دهد.

         در چهل حدیث باب کبر، حدیث چهارم بعد از بحثی در مورد حکیم وعارف می فرمایند:آن که خود را مرشد وهادی خلایق می داند و در مسند دستگیری وتصوف قرار گرفته..............اصطلاحات این دو دسته (عارف وحکیم) را به سرقت برده و سر و صورتی به متاع بازار خود داده و دل بندگان خدا را از حق منصرف و مجذوب به خود نموده وآن بیچاره ی صاف و بی آلایش را به علماء و سایر مردم بد بین نموده، برای رواج بازار خود، فهمیده یا نفهمیده، پاره ای از اصطلاحات جاذب را به خورد عوام بیچاره داده وگمان کرده به لفظ «مجذوب علی شاه» یا « محبوب علی شاه » حال جذبه و حب دست می دهد. امام(ره)در ادامه می فرما ید: ای طالب دنیا و ای دزد مفاهیم. این کار تو هم اینقدر کبر و افتخار ندارد. بیچاره از تنگی حوصله وکوچکی کله،گاهی خودش هم بازی خورده، خود را دارای مقامی دانسته، حب نفس و دنیا به مفاهیم مسروقه و اضافات واعتبارات، پیوند شده، یک ولیده ناهنجاری پیدا شده، و از انضمام اینها یک معجون عجیبی و اخلوطه غریبه ای فراهم شده و خود را با این همه عیب، مرشد خلایق وهادی نجات امت و دارای سر شریعت دانسته، بلکه وقاحت را گاهی ازحد گذرانده، دارای مقام ولایت کلیه دانسته،             این نیز از کمی استعداد و قابلیت وتنگی سینه وضیق قلب است.

آقای مردانی! امام در کجا ودر کدام عبارت از تصوف حمایت می کند که شما سعی دارید ایشان را مدافع تصوف و یا حتی صوفی معرفی کنید!

امام خمینی (ره) در موضعی آشکار در دیوان اشعارش می فرمایند:

از صوفیها صفا ندیدم هرگز                زین طایفه من وفا ندیدم هرگز

زین مدعیان که فاش اناالحق گویند/     با خود بینی فنا ندیدم هرگز

(دیوان اشعارامام ص94)

وبعد می فرمایند:

خار راه منی ای شیخ، زگلزار برو 

از سر راه من ای رند تبهکار برو

تو و ارشاد من ای مرشد بی رشد وتباه                

 از بر روی من ای صوفی غدار برو

ای قلندر منش، ای باده به کف خرقه به دوش         

 خرقه ی شرک تهی کرده و بگذار برو

(همان مدرک)

و بعد در معنای درویش که در قدیم برای انسانهای بی آلایش به کار برده می شد و امروز صوفیان خود را درویش معرفی می کنند می فرمایند:

آنکه دل بگسلد از هردوجهان درویش است

آنکه بگذشت زپیدا و نهان درویش است

خرقه و خانقه از مذهب رندان دور است

آنکه دوری کند از این و از آن درویش است

هر که در جمع کسان دعوی درویشی کرد

به حقیقت نه، که با ورد زبان درویش است

صوفی ای کو به هوای دل خود شد درویش

بنده همت خویش است چسان درویش است.

(دیوان اشعار ص176)

حال روی سخن من با کسانی است که سعی می کنند امام را صوفی معرفی کنند. با مطالعه مطالب یادشده کافی است تا هر عاقلی بفهمد آیا امام صوفی بوده یانه....

در صفحه دوم بیانیه این فرقه آمده است: که سلسله جلیله ی عرفای مرتضوی رضوی! نعمت اللهی گنابادی که شیعه اثنی عشری و....در شریعت مقلد آیت الله خمینی(ره) و سایر مراجع جامع الشرایط می باشند.

 

در این جمله ذکر چند نکته حائز اهمیت است: شما نوشته اید مرتضوی رضوی! برای همگان روشن است و تاریخ نیز شهادت می دهد که بسیاری از سلاسل شما (اقطاب) از اهل سنت بوده اند وحتی برخی از ایشان همچون عبدالله یافعی، ناصبی ومخالف ائمه علیهم السلام بودند. با چه روئی خودتان را به واسطه چنین اشخاصی به امام رضا (ع) وصل می­کنید. با چه مدرکی می گوئید: امام رضا علیه السلام خرقه قطبیت یا شیخیت به معروف کرخی داده است . اصلاً این خرقه از کجا آمده است؟

 

امامی که انکار صوفیه را مانند جهاد در حضور رسول خدا می داند بعد بیاید نیابت خود را به کسانی بدهد که ولایت امیر مومنان علیه السلام را قبول ندارند؟ حاشا و کلا.

 

کسانی چون جنید بغدادی، یافعی، سری سقطی، ابو البرکات، صالح بربری و....همه بر مذهب   اهل سنت بوده اند در حالی که در شجره نامه ( کرسی نامه ) سلسله شما اینها به عنوان قطب وجانشین ائمه علیهم السلام معرفی شده اند. شما در جائی دیگر خود را مقلد امام خمینی (ره) وسایر مراجع می دانید.

 

واین درحالی است که حضرت امام خمینی (ره)در مورد پرداخت نکردن خمس می فرمایند: تا خمس مال را ندهند نمی توانند در آن مال تصرف کنند اگر چه قصد دادن خمس را داشته باشد

(مساله 1790توضیح المسائل امام خمینی(ره)).

حال به نظر شما با خوردن مال حرام، می شود ادعای وصول الی الله کرد؟ همه عرفا و اولیاء خدا اولین شرط تهذیب نفس را خوردن مال حلال می دانند. در حالی که طبق رویه فرقه شما به جای خمس و زکات عشریه که جزو عقاید یهود است در دستور کار قرار دارد.

 

آقای مردانی، کدام یک از مراجع، عُشریه، تمثّل صورت مرشد در عبادات، غسل اسلام، تشّرف و بزمهای خانقاهی را مجاز می داند. برای اینکه ببینیم مراجع در این زمینه چه می گویند در پایان همین نوشتار فتاوای برخی ازمراجع را با ذکر سند چاپ می نمایم.

 

در صفحه چهارم بیانیه، از امام (ره) این چنین آورده اید که: از اینجاست اهل سلوک معتقدند   که سالک را چاره ای نیست از اینکه باید معلم و رهبری داشته باشد....

 

بعد با زیرکی تمام نوشته اید: چه بزرگان صوفیه این معلم اخلاق و معنویات و رهبر سیر و سلوک سالکین می باشند که در شریعت با آنکه مجتهد! می باشند جهت وحدت اسلام و مسلمین از علماء و مراجع جامع الشرایط نظیر آیت الله خمینی(ره) امر به تقلید می کنند یا عمل به احتیاط می فرمایند......

 

شما از کجا فهمیدید که منظور ایشان از معلم اخلاق، بزرگان صوفیه هستند؟ و حال آنکه امام (ره)آنها را دزد مفاهیم می خواند. بعد هم مدعی اجتهاد اقطابتان شده اید. آیا منظورتان نور علی تابنده قطب فعلی است یا قطب قبلی علی تابنده؟

 

جناب مردانی! اگر این آقایان بتوانند دوخط ازمتون کتب فقهی مانند: مکاسب وکفایه را شرح دهند بنده به شما ایمان می آورم چه رسد به اجتهاد!!!

بعد در تمام صفحات هر کجا امام بحث عرفانی و اخلاقی داشته، آورده اید و منظور ایشان را متصوفه خوانده اید. الحمدلله همه آثار امام در دسترس است. و با مراجعه به آنها برای هر منصفی نیّت شما کاملاً آشکار می شود.

 

در صفحه9 این بیانیه نوشته اید: پس اگر محققین، کتب بزرگان این سلسله را با آثار آیت الله خمینی (ره) مطابقت نمایند و تطبیق آنها را دریابند متوجه خواهند شد که

 نه تنها تفاوت، و لو جزئی وجود ندارد گوئی از روی آنها استنساخ شده است.

آقای مردانی! شما را به تقوای الهی توصیه می کنم. منظورتان کدام کتاب است این همه انحراف که در اول این رساله آوردم، مگر جز از آثار اقطابتان بود. اگر منظورتان کتاب رفع شبهات سلطان حسین تابنده است که درآن ضمن اهانت به ساحت مقدّس امیرمومنان می گوید: وَالرّیح ُیُحرّکُ شاربَه یمیناً وشِمالاً: یعنی آن قدر سبیل حضرت بزرگ بوده که باد آن را به راست و چپ حرکت می داد.

(همان ,ص 31)

 

کتابهای ولایت نامه، سعادتنامه، مجمع السعادات، رجوم الشیاطین و...مملو از انحرافاتی است که اگر فرصتی دست داد در رساله ای جدا برایتان منتشر خواهم کرد. حال چطور شما به خود اجازه می دهید ادعا کنید که آثار امام از آثار انحرافی اقطاب شما استنساخ (کپی برداری) شده است.

 

بعد جمله ای از امام در مورد تفسیر بیان السعادة آورده اید. جناب آقا ! حضرت امام فقط نام تفسیر و نام سلطان علی را آورده اند. در کجا از فرقه شما حمایت کرده اند که شما سعی در القاء آن دارید.

 

اما چند نکته در مورد این تفسیر لازم به ذکراست.

نام موسّس گنابادیه سلطان محمد است در حالیکه در اینجا سلطان علی ذکر شده است و اگر منظور حضرت امام لقب فرقه ای ایشان بود سلطان علی شاه می گفتند .

 

نویسندگان بسیاری معتقدند که این تفسیر مربوط به نویسنده دیگری است. مقدمه آن که توسط ملا سلطان گنابادی نوشته شده است از لحاظ نوع نگارش و اِعراب، بسیار با متن تفسیر متفاوت است.

 

مرحوم آقا بزرگ تهرانی کتاب شناس بزرگ معاصر در کتاب ارزشمند الذریعه می نویسد: برخی معتقدند این تفسیر مربوط به ملا سلطان است. اما نگاهی به اعراب اول آن نشان دیگری دارد.

 

سپس می گوید: عین عبارات این تفسیر در رساله شیخ علی ابن احمد مهائمی کوکنی متولد سال 776 ومتوفی 835 مشهور به مخدوم علی مهائمی موجود است. همچنین الفاظ آن را   سید غلامعلی آزاد بلگرامی در کتابش سُبح? المرجان، تالیف سال 1177 آورده است.

(الذریعه جلد 3 ص181)

ادامه مطلب در پست بعدی

کلمات کلیدی :

 نویسنده سرباز اسلام در جمعه 87/12/16 و ساعت 5:20 عصر | دیدگاه دیگران()

نوشته ای که پیش رو دارید به قلم و زحمات استادم است که خواهشمندم به زحمات این استاد گرانقدر ارج نهید و تا آخر نوشته را مطالعه کنید مخصوصا جستجوگران حقیقت و عرفان واقعی، حتما مطالعه نمایند.

ادامه مطلب در پست بعدی.......

 نویسنده سرباز اسلام در جمعه 87/12/16 و ساعت 5:18 عصر | دیدگاه دیگران()

غزه ......

ای کربلای فلسطین ......

ای شهدای غزه ......

ای عاشورائیان .....

ای منادیان پیام عاشورا .....

و ای لبیک گویان « هل من ناصر ینصرنی » اباعبدالله الحسین (علیه السلام)

ما تا آخرین نفس ایستادیم .....

ما تا آخرین قطره خونمان از شما دفاع خواهیم کرد .....

ما پیروان خط جهاد و شهادت حسینیم ....

هیهات مناالذله ....

مرگ با عزت در راه خدا بسی گرانبها تر از زندگی با ذلت است

ما می آئیم ای کربلائیان .....

مائیم فدائیان امام خامنه ای .......

 نویسنده سرباز اسلام در سه شنبه 87/10/10 و ساعت 2:33 عصر | دیدگاه دیگران()